In Los Angeles de dag voor MJ memorial

Het is nu al hét media-evenement van het jaar: de herdenkingsbijeenkomst voor de overleden popicoon Michael Jackson in het Staples Center in Los Angels. En daar mocht ik als 'broekie' bij zijn om er verslag van te doen. Een ervaring die zich niet in een paar regels laat omschrijven. Een ruime week eerder stond ik nog 'gewoon' in Amsterdam om verslag te doen van de emotionele herdenkingsbijeenkomst in de platenzaak. En nu was ik op een vroege zondagmorgen met het vliegtuig naar Los Angeles gevlogen. Het ticket was nog geen twaalf uur voor de vlucht geboekt. De beslissing om er heen te gaan was op het laatste moment genomen.

Eenmaal geland en in-gecheckt in mijn hotel, ben ik direct richting Staples Center gelopen. Nog nooit eerder zag ik zo veel journalisten bij elkaar. Zo veel camera's en microfoons, zo enorm veel 'straalwagens'. De bouw van de perstribune tegenover Stapels Center was al in volle gang. Voor het grote zilverkleurige gebouw stond een lange rij fans. De meeste afkomstig uit Los Angels of een 'buurgemeente'. Maarliefst twee uur stonden zij te wachten om hun boodschap voor Michael Jackson op het grote billboard te schrijven. Later die week bleek een bord niet genoeg, en volgden een tweede, derde, vierde, vijfde en een zesde extra brede.

Het werk van een verslaggever is op zo'n moment betrekkelijk eenvoudig; je moet praatjes aanknopen, veel praatjes aankopen. Uiteraard sprak ik fans aan -ook de Nederlandse fans bleken trouwens naar Los Angeles te zijn afgereisd. Police officers bleken ook bijzonder spraakzaam en vriendelijk. In tegenstelling tot de gemiddelde Nederlandse collega zeiden zij niet voortdurend: 'dat moet u aan de persvoorlichter vragen'. Maar voor het echte nieuws waren de gesprekjes met collega journalisten het meest nuttig. Sander Warmerdam van de NOS, die een paar uur na mij in L.A. arriveerde, zag het nieuwste nieuws vrijwel direct op zijn Amerikaanse mobiel. Met hem kon ik heel fijn samenwerken. We hielpen elkaar aan de laatste informatie, maar bovenal was hij een geweldige sparringpartner.

Na een korte nacht ging ik voor het eerst live:

Ook de tweede nacht in L.A. deed ik nauwelijks een oog dicht. Want niet alleen Knooppunt Kranenbarg wilde mijn verslagen, maar ook BNR Nieuwsradio en provinciale omroepen zoals RTV Rijnmond en RTV Utrecht. En ook de NCRV collega's van het Radio 1 programma Lunch!, zij wilden het vooral hebben over het mediaspektakel:

Michael Jackson de dag na zijn overlijden

Het onverwachte en trieste nieuws over de dood van Michael Jackson, is voor de Nederlandse fans moeilijk te bevatten. Geëmotioneerd en vol ongeloof zijn zij de dag na het nieuws samengekomen in platenzaak Fame in Amsterdam om het verdriet te delen.
The King of Pop was hun grote idool.
Ik had me verschillende voorstellingen gemaakt van het samenzijn, terwijl ik op weg was naar Amsterdam. Maar als ik als verslaggever platenzaak Fame binnenloop, ben ik toch verrast door de diepe bedroefdheid. Verspreid over de eerste verdieping van de winkel zitten en staan fans bij elkaar te huilen. Er wordt een minuut stilte gehouden. Zijn muziek wordt gedraaid. Er worden herinneringen opgehaald. Maar de tranen worden er niet minder om.
Als ik even daarna naar Madame Tussaud ga, om het wassenbeeld van Michael Jackson te bekijken tref ik ook daar trouwe fans. Ze tekenen het condoleance register en gaan met het beeld op de foto. Ook toeristen schuifelen voorbij. Sommigen schrikken toch even als ze de hoek om lopen en het beeld daar zo 'levensecht' zien staan. Ik vind het bijzonder om te zien dat de fans zo oprecht verdrietig zijn. Mooi om te zien dat ze samen het verdriet delen.

Luister hier naar het eerste verslag dat ik deed in Knooppunt Kranenbarg.

Hier na het tweede, ruim een uur later: